یا رسول الله، شرمنده ایم!
(نوشته ای در عزای هتک حرمت پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلٌم)
سعید احمدی - شهریور 1391
آمدی از سرزمین تفتیده از جهالت با چراغ روشن هدایت.
آمدی با نسیم روحبخش ایمان.
آمدی با نوای دلنشین دوستی و برادری.
آمدی و اسلام ناب را به ما هدیه دادی تا راه رستگاری همگان باشد از این دنیای فانی.
آمدی با پیام رحمت و مهربانی برای جهانیان... "رحمة للعالمین".
.
.
.
و ما اکنون بعد از هزار و چهارصد سال "مسلمانی" هنوز نتوانسته ایم به شایستگی پیام راستین "اسلام" را واگویه کنیم. آن سان که فراگیر شود و مرزهایش، زمین را در خود جای دهد.
افسوس که هواهای نفسانی "مسلمانی ما"، همپای کینه توزی نامسلمانان شده و مظلومیت "اسلام" را صد چندان نموده است.
افسوس، که قرآن، نقشه راه رستگاری را در طاقچه خانه هایمان نهان کرده ایم.
افسوس ، که خود را از "عترت تو" محروم ساخته ایم.
افسوس که عیب "مسلمانی ما"، بی عیبی ذاتی "اسلام" ناب شما را پوشیده داشته و آن را از جایگاه
اصلی اش دور نگاه داشته.
.
یا رسول ا... شرمنده ایم که آنچنان که شایسته شما و سلاله پاک شماست، در پاسداری حریم نام و حرمت حرمتان غیرت به خرج نداده ایم.
شرمنده ایم که مسلمانیم ولی حتی در ادای صحیح نام مبارک شما کاهل هستیم.
شرمنده ایم که مسلمانیم ولی حتی در حفظ حرمت اسماء متبرکه کوتاهی میکنیم.
شرمنده ایم که خود اسماً مسلمانیم ولی بی حرمتی های خرد و کلان ما به ساحت مقدس شما، زمینه ساز شده تا آنان که رسماً نامسلمانند مجال عیب تراشی برای "اسلام بی عیب" و هتک حرمت "اسوه حسنه" را بیابند.
و شرمنده ایم که جز "محکومیت" از ما بر نیاید.
.
شرمنده ایم از شما که رسول الله هستید.
شرمنده ایم از خود که خلیفة الله هستیم.
.
.
.
24 شهریور 1391
سعید احمدی
- ۹۱/۰۶/۲۴